اعتیاد به شیشه

 

یکی از مواد اعتیادآوری که این روزها درباره‌اش صحبت می‌شود، شیشه است. شیشه یک ماده محرک و از خانواده

آمفتامین‌هاست که متاسفانه مصرف آن بین برخی جوانان مشاهده می‌شود.

ناآگاهی از پدیده اعتیاد و ماهیت دقیق این بیماری باعث باورهای اشتباه می شود. این باور که مصرف تفریحی مواد اعتیادآور

نیست، یکی از آنهاست. بسیاری از افرادی که دچار اعتیاد شده اند، با همین فکر شروع کرده اند که مصرف گاه و بیگاه و تفریحی

مواد، اعتیادآور نیست.

همه افراد در اولین مصرف گمان می کنند که این آخرین مصرف آنها خواهد بود، اما پژوهش های مختلف در عوارض مصرف شیشه

نشان داده  مصرف شیشه باعث تحریک قسمت لذت در مغز می شود و چنان اثری از خود به جا می گذارد که فرد را به ادامه

مصرف وادار می کند. بنابراین مصرف کنندگان تفننی مواد فقط یک قدم تا اعتیاد فاصله دارند.

بعضی از مردم اعتقاد دارند که در دوره جوانی فرد مجاز است رفتارهای مختلفی را تجربه کند، از جمله مصرف مواد را. این عده

ممکن است به مصرف تفریحی و گاه و بیگاه مواد بپردازند اما حقیقت این است که این افراد دید بسیار ساده انگارانه ای نسبت به

مواد دارند و این نگاه مانع توجه به حقایق خطرناک مربوط به مصرف مواد می شود.

عوارض مصرف شیشه

رانندگی بی دقت و پرسرعت پس از مصرف شیشه یکی از رفتارهای خطرناک است که احتمال تصادفات سنگین را افزایش می

دهد. از دیگر عوارض مصرف شیشه، رفتارهای جنسی پرخطر است که احتمال ابتلا به ایدز را افزایش می دهد. پس می توان گفت

هر چیزی ارزش یک بار تجربه کردن را ندارد.

بر اثر تصور غلطی که در مورد عوارض  شیشه وجود دارد خیلی افراد بر این باورند که شیشه یک ماده صرفا شادی آور است، بدون

آن که اعتیاد ایجاد کند.برخی جوانان برای به دست آوردن شادی و هیجان در مهمانی ها و جمع های دوستانه و کسب هیجان به

مصرف شیشه اقدام می کنند با این تصور که مصرف تفننی عیبی ندارد و مصرف شیشه عوارضی ایجاد نمی کند؛ اما این خیالی

است کاملا باطل.مصرف شیشه ممکن است باعث شادی و هیجان کاذب شود، اما این شادی زودگذر است و ادامه مصرف شیشه،

توهم، بی خوابی یا اختلال شدید در خواب و بی اشتهایی شدید برای ساعت ها و حتی روزها ایجاد می کند.

حالا سوال این است که آیا غیر از مصرف شیشه تفریح سالمی وجود ندارد؟ و شادی بسیار اندک و گذرایی که پس از مصرف

شیشه به فرد دست می دهد ارزش توهم و عوارض بعدی را دارد؟

توجه به این نکته ضروری است که هیچ کس به طور ناگهانی معتاد نمی شود، بلکه ابتدا در مهمانی ها و جمع های دوستانه به

اصرار دیگران و با مصرف گهگاه از سر کنجکاوی یا برای تفریح یا لذت جنسی بیشتر یا برای خلاصی از اصرارهای همسالان یا برای

آن که خود را نزد همسالان جنس مخالف، بزرگ و باتجربه نشان دهند، شروع می شود و کم کم به طور خزنده و بی آن که فرد

خبردار شود، فاصله مصرف هایش کمتر می شود و از مصرف کننده تفریحی به مصرف کننده دائم یعنی معتاد تبدیل می شود.

 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

هروئین (Heroin) نوعی ماده مخدر اعتیاد آور است که معمولا به شکل پودر سفید یا قهوه ای رنگ یافت می شود و از طریق تزریق

وارد بدن می شود.

هروئین چیست؟

هروئین (Heroin) با نام علمی دیامورفین یا دی استیل مرفین یکی از انواع افیون هایی است که از گیاه خشخاش به دست می

آید. با کشیدن تیغ بر روی کاسبرگ گیاه خشخاش شیره سفیدی از آن خارج می شود که پس از خشک شدن تغییر رنگ داده و به

آن تریاک گفته می شود. تریاک دارای مرفین و کدئین است که هر دو خاصیت تسکین درد دارند و ماده اولیه برای تولید هروئین به

شمار می آید. هروئین از مرفین به دست می آید و نوع خالص آن به صورت یک پودر سفید رنگ می باشد، با این حال هروئینی که

امروزه در ایران برای مصارف معتادان به فروش می رسد به رنگ سفید مایل به خاکستری، زرد، و یا حتی قهوه ای یافت می شود.

هروئین را معمولاً در بسته های پلاستیکی کوچک و مخروطی شکل بسته بندی می کنند و سر آن را با آتش می‌بندند. در این حالت

آب در آن نفوذ نکرده و در مواقع خطر می توانند آنرا بلعیده و پس از دفع از آن استفاده کنند.

بزرگ‌ترین کشورهای تولید کننده هروئین کدامند؟

مهمترین منبع تولید هروئین خیابانی، کشورهای هلال طلایی آسیا شامل افغانستان، ایران، و پاکستان هستند.

 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

 

 

مصرف تریاک و عوارض آن

 

منشاء تریاک، گیاه خشخاش است که بخاطر اثرهاى پزشکى و ویژه آن، در گذشته کشت مى شده است. اما امروزه در بسیارى نقاط دنیا از جمله کشور ما کشت آن ممنوع است.

تریاک از ماده شیرى رنگى که از خراش دادن پوسته نارس گرز خشخاش به دست مى آید، تهیه مى شود و رنگ آن از خاکسترى

تیره تا قهوه اى متغیر بوده و حالتى قیر مانند دارد. مصرف تریاک صدها سال در برخى کشورهاى خاور میانه و خاور دور مانند هند،

چین، ایران، تایلند، فیلیپین و هنگ کنگ رواج داشته است.

آثار کوتاه مدت مصرف احساس سرخوشى خواب آلودگى، رخوت و خمودى و احساس شل شدن عضلات کاهش یا افزایش

فعالیت جسمانى اشکال در تمرکزاحساس تهوع، استفراغ، یبوست، فقدان اشتها و انقباض مردمک آثار دراز مدت مصرف بى ثباتى

خلقى، رویاهاى نامطلوب در خواب، یبوست، کاهش انگیزه جنسى، تحمل و وابستگى مرفین: مرفین یکی از ترکیبات تریاک است.

مرفین معمولاً به صورت پودری نرم به رنگ سفید یا کِرِم، بدون بو و تلخ مزه است. گاهی نیز ممکن است به رنگ قرمز آجری دیده

شود.

شکلی از این ماده که مورد سوء استفاده قرار می گیرد، آمپول است. در پزشکی آمپول های مرفین برای تسکین دردهای شدید در

داخل عضله یا ورید تزریق می گردد.

کدئین: یکی دیگر از ترکیبات تریاک و به شکل ماده سفید رنگی است که معمولاً به صورت قرص های خالص تولید می شود.کدئین

در ترکیب بعضی از داروهای ضد درد (مثل استامینوفن کدئین و آسپیرین کدئین) و بعضی از شربت های ضد سرفه (مانند

اکسپکتورانت کدئین) نیز وجود دارد.مصرف بیش از اندازه، بی دلیل و مکرر داروهای فوق می تواند نشانه اعتیاد به مصرف کدئین

باشد.

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

 

 

ماده مخدر حشیش و عوارض مصرف آن

 

ترکیب سبز، قهوه‌ای یا خاکستری مشتق از برگ، دانه، ریشه و گل ِ گیاه شاهدانه است که به نام‌ های حشیش، ماری جوانا، علف

(GRASS) ، علف هرز(WEED)، مریجین (MARY JANE)، جام (و POT، بنگ، گانجا، شاهدانه و… )هم معروف است. این ماده رایج ‌

ترین ماده غیرقانونی مورد مصرف در جهان است.

وابستگی به حشیش، روانی و غیر جسمی است. نشانه‌ های ناشی از ترک در معتادین محدود به افزایش تحریک ‌پذیری، بی‌

قراری، بی ‌خوابی، بی ‌اشتهایی و تهوع خفیف است و همه این نشانه‌ ها هنگامی بروز می‌ کنند که شخص به طور ناگهانی

مصرف مقادیر زیاد حشیش را قطع کند.

از هزاران سال پیش می‌دانستند که حشیش اثرات نشئه ‌آور دارد. هردوت مورخ یونانی (قرن پنجم قبل از میلاد) قبیله چادرنشینی

را توصیف کرده است که دانه‌ هایشاهدانه را روی منقل سرخ کرده و با سردادن هلهله شادی از چادر خارج می‌شدند. حشیش نام

مختصر بوته شاهدانه است. تمام اجزاء این گیاه خاصیت روانگردان دارد

که از بین آنها -? ۹ – تترا هیدروکانابینول (THC -9 ? -) فراوان تر از همه است. قوی‌ ترین انواع حشیش از سرشاخه‌ های گلدار گیاه

یا از ترشح رزینی قهوه‌ای مایل به سیاه خشک شده برگ‌های آن که HASH یا HASHISH نامیده می ‌شود به دست می ‌آید. برگ

های خشک گیاه شاهدانه را داخل سیگار ریخته و آن را دود می ‌کنند. در

قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اثرات ضد درد، ضد تشنج و خواب آور حشیش شناسایی شده بود. در دهه چهارم قرن بیستم این

ماده جزو سیستم دارویی آمریکا به حساب می‌آمد. بیش از ۴۰۰ ماده شیمیایی در گیاه حشیش وجود دارد که ۶۰ درصد آنها از

لحاظ شیمیایی با ?THC9- در ارتباط است.

 

حشیش چگونه مصرف می‌ شود؟

 

حشیش به صورت سیگار تدخین می‌ شود که به آن سیگاری، JOINT و ناخن (NAIL) هم می‌ گویند. با تدخین حشیش اثرات نشئه آور آن ظرف چند دقیقه ظاهر شده و

حدود ۳۰ دقیقه بعد به اوج می‌ رسد و ۲  تا ۴ ساعت دوام می ‌یابد. برخی اثرات حرکتی و شناختی ۵ تا ۱۲ ساعت طول می‌ کشد.

عوارض حاصل از مصرف چیست؟

میزان اثرات این ماده بر افراد به عوامل زیر بستگی دارد:

۱ – تجربیات قبلی فرد در مصرف این ماده

۲ – میزان ماده THC در سیگار

۳ – انتظارات فرد از نحوه ایجاد عوارض

۴ – محل مصرف آن

۵ – همراهی مصرف حشیش با مصرف سایر مواد مثل الکل و …

بعضی افراد ذکر می‌کنند که پس از تدخین حشیش (ماری جوانا) هیچ احساسی ندارند و بعضی احساس سبکی و سرخوشی

می‌کنند. بعضی افراد دچار افزایش اشتهای شدید و تشنگی شدید می‌ شوند. در صورت مصرف میزان زیاد ماری‌ جوانا، فرد مصرف

کننده دچار اضطراب و افکار پارانوئید می‌ شود.

شایع ترین اثرات پس از مصرف حشیش عبارت اند از:

۱ – اتساع عروق خونی ملتحمه چشم (قرمزی چشم)

۲ – افزایش ضربان قلب (تاکی کاردی خفیف)

۳ – افت فشارخون وضعیتی در دوزهای بالای مصرف

۴ – افزایش اشتها که اشتهای گاوی نامیده می ‌شود.

۵ – خشکی دهان

۶ – حملات حاد اضطراب

عوارض کوتاه مدت مصرف:

۱ – اختلالات حافظه و یادگیری

۲ – اختلال در حواس بینایی، شنوایی و لامسه

مسمومیت با حشیش، اغلب حساسیت فرد مصرف کننده را نسبت به محرک ‌های بیرونی بالا می‌ برد و جزئیات تازه‌ای را آشکار

می‌کند. فرد رنگ ‌ها را غنی‌ تر و عمیق‌ تر از گذشته حس می ‌کند.

۳ – اختلال درک زمان و مکان

۴ – اختلال در قدرت تجزیه و تحلیل مغز

۵ – اختلال تعادل و مهارت‌ های حرکتی : به علت اختلال در مهارت‌ های حرکتی، افراد مصرف کننده تا ۱۲ ساعت پس از مصرف نباید رانندگی کنند.

اختلال خواب و فعالیت جنسی که از چند روز تا چند هفته پس از مصرف از بین می ‌رود.

عوارض بلند مدت مصرف:

۱ – آتروفی (تحلیل) بافت مغزی

۲ – استعداد تشنج

۳ – آسیب ژنتیکی که فرزندان فرد را مبتلا به ناهنجاری های مادرزادی می ‌کنند.

۴ – اختلال فعالیت ایمنی بدن

۵ – تغییر غلظت هورمون های جنسی مردانه و زنانه ( بی‌ نظمی قاعدگی )

۶ – اختلالات اضطرابی- توهم- هذیان و دیوانگی

[در افراد با زمینه قبلی احتمال رخداد آنها بیشتر است].

۷ – استعداد ابتلا به سرطان ریه که به علت وجود هیدروکربن های سرطان‌زا در دود سیگار می ‌باشد.

۸ – فقدان انگیزه در فرد برای استمرار کارهای روزمره به طوری که فرد مصرف کننده فاقد نیرو، بی‌ حال و ظاهراً‌ تنبل است.

در افرادی که حشیش مصرف می‌ کنند، استعداد اعتیاد به سایر مواد روان‌ گردان بیشتر است.

نشانه‌های ناشی از ترک:

وابستگی به حشیش، روانی و غیر جسمی است. نشانه‌ های ناشی از ترک در معتادین محدود به افزایش تحریک ‌پذیری، بی‌

قراری، بی ‌خوابی، بی ‌اشتهایی و تهوع خفیف است و همه این نشانه‌ ها هنگامی بروز می‌ کنند که شخص به طور ناگهانی

مصرف مقادیر زیاد حشیش را قطع کند.

درمان اعتیاد :

شامل پرهیز از مصرف ، و حمایت روانی فرد می ‌باشد. از داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی نیز استفاده می ‌شود.

کاربرد درمانی حشیش:

حشیش مانند سایر مواد دخانی، کاربردهای درمانی نیز دارد و در درمان بی‌اشتهایی افراد مبتلا به ایدز، تهوع شدید ناشی از

درمان با داروهای شیمی درمانی، و درمان میگرن استفاده می ‌شود.

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

 

عوارض وحشتناک قرص ترامادول